เราคิดอะไร.

คุยนิดคิดหน่อย     


"เราคิดอะไร" อยู่กินในกงสีบริษัทฟ้าอภัยฯ มาเนิ่นนาน จนเริ่มจะปีกกล้าขาแข็งพอจะหาญออกไปบินฝ่าตะวันได้ ผู้หลักผู้ใหญ่ ก็เห็นดีเห็นงามด้วย กงสีก็อุดหนุนจุนเจือทุนรอนยามแรกออกเรือน ทั้งยังปันร่มไม้ชายคาฟ้าอภัย ให้อยู่แยกชัด เป็นสัดเป็นส่วน อีกด้วย

พอขึ้นปีใหม่ ๒๕๔๕ "เราคิดอะไร" จะต้องฝ่าคลื่นลมลำพังตนด้วยอุปการคุณของนักเขียนเรื่อง นักวาดภาพบุญนิยม สมาชิกประจำ ผู้อ่านจร และผู้ลงโฆษณาสนับสนุนอุดมการณ์ อีกทั้งอาสาสมัครบุญนิยมทั้งผอง

สำนักพิมพ์กลั่นแก่นแยกขาดจากบริษัทฟ้าอภัยฯ จดทะเบียนผู้เสียภาษีต่างหาก ในนาม "คณะบุคคลกลั่นแก่น" โดยสองสาวโสด แนวหน้ากล้าตาย คือคุณศีลสนิท น้อยอินต๊ะ กับคุณสู่เสรี สีประเสริฐ ส่วนกำลังพล ประจำการ "เราคิดอะไร" นั้น ก็ยังเป็นชุดเดิม พร้อมหน้าพร้อมตา แม้ว่าบางคน จะอ่อนล้าโรยแรง เพราะรับภาระบุญนิยม ด้านอื่นๆ อีกด้วยก็ตาม แต่นี้ไป เราจะต้องขวนขวายขยาย จำนวนสมาชิกสามัญ หาผู้สนับสนุนลงโฆษณา เพิ่มเติมเพื่อทดแทนค่าใช้จ่าย ที่บริษัทฟ้าอภัยฯ เคยเอื้อเฟื้อ และชดเชย ส่วนสมาชิก กิตติมศักดิ์ ในแวดวงการเมือง การปกครอง ศาสนาและสังคมทั่วไป เราทำหนังสือ เพื่อแจกจ่ายส่วนหนึ่ง จำหน่ายส่วนหนึ่ง พอเลี้ยงตัวได้ เดือนต่อเดือน เหตุที่เรายืนยงอยู่ได้ เพราะระบบบุญนิยม เช่น นักเขียน นักวาดรูปบุญนิยม ไม่รับค่าเรื่อง ค่าฝีมือ และแรงงานบุญนิยม เป็นต้น

ช่วงใกล้จะสิ้นปี เรารำลึกถึงบรรยากาศ เก่าๆ ที่เคยสาละวนอยู่กับการจัดเตรียมข้าวของ ที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ สำหรับนักเขียน นักวาด และเครือข่าย งานบุญนิยม ด้วยสำนึกในน้ำใจ ที่มีต่อ "เราคิดอะไร" แต่ปีนี้ เราไม่อาจทำได้ เพราะต้องเตรียมการ ให้พรักพร้อม สำหรับ ย่างก้าวใหม่

จึงขอแสดงความความคารวะ ความปรารถนาดี ความรำลึกถึงแต่ทุกๆ ท่าน ที่เกี่ยวข้องกับ "เราคิดอะไร" มา ณ โอกาสนี้

สวัสดีปีใหม่ ครับ

บรรณาธิการ

```
ไร้มายา
เข้มคุณค่า
อ่าน
"เราคิดอะไร"
หนังสือสาระ
ให้สัมมาทิฐิ
ผู้รู้เปรียบไว้น่าคิด
เดินทางผิดเป็นมิจฉา
เพียงวันละ ๑ องศา
เดิน ๑๘๐ วัน
ทิศเหนือกลายเป็นทิศใต้ไปแล้ว
ผ่านไป ๓๖๐ วัน
นั่นหมายความว่า
เดินในวังวนแห่งวงวัฏสงสาร
หาทางออกไม่พบ
เดินทางผิดวันละนิด
ชีวิตจะมืดมน

```

(เราคิดอะไร อันดับที่ ๑๓๘ มกราคม ๒๕๔๕)