หน้าแรก >สารอโศก


ชื่อเดิม พัด พาลีชา
ชื่อใหม่ พัดบุญ ชาวหินฟ้า
เกิด ๑๐ ส.ค. ๒๕๐๑
พี่น้อง ๓ คน เป็นคนที่ ๒
สถานภาพ แต่งงานแล้ว มีบุตร ๒ คน
ภูมิสำเนา อ.บรบือ จ.มหาสารคาม
การศึกษา ประถมศึกษาปีที่ ๔
อาชีพเดิม ทำนา ทำสวน ช่างตัดผม

ญาติธรรมท่านหนึ่งแนะนำให้รู้จักกับชาวอโศก เมื่อปี ๒๕๓๖ (ขณะนั้นเป็นช่างตัดผมอยู่ที่กรุงเทพฯ) ได้ไปพักค้าง ที่บ้านของเขา ในชุมชนปฐมอโศก เป็นประจำ ในวันหยุด ต่อมาได้ย้ายเข้ามา อยู่ที่บ้านญาติธรรมท่านนั้น ที่ตัดสินใจมาอยู่ เพราะช่วงนั้นไม่สบาย (มดลูกอักเสบ) เขาแนะนำว่า อาการหนักขนาดนี้ ต้องรับประทาน อาหารมังสวิรัติ ได้รับน้ำใจ จากชาวชุมชน ทำยาให้กิน เพื่อไปล้างน้ำเหลืองเสีย และให้รับประทาน อาหารมังสวิรัติ (กินข้าว กับถั่วงาเป็นหลัก อดอาหารบางครั้ง) รักษาตนเอง เช่นนี้ประมาณ ๗ เดือน ไปตรวจที่โรงพยาบาล ปรากฏว่า หายป่วย หมองงมาก

ปัญหาและอุปสรรค ปกติชุมชนนี้จะไม่รับคนป่วยเข้ามาอยู่ (ตนเองไม่สบาย) แน่นอน ย่อมหนีไม่พ้นปัญหาดังกล่าว แต่ก็ให้กำลังใจตนเองว่า ต้องทำเท่าที่ทำได้ ไม่งอมืองอเท้า งานไหนช่วยได้ ก็เข้าไปช่วย เช่น หั่นผัก ทำอาหาร ทำสมุนไพร ช่วยหว่านเมล็ดพันธุ์ผัก และ ช่วยทำงาน ทุกอย่างที่ทำได้ จนเป็นที่ยอมรับ

หน้าที่ปัจจุบัน เป็นฝ่ายปกครอง ของโรงเรียนสัมมาสิกขา ปฐมอโศก อยู่ฐานกสิกรรม ฝ่ายต้อนรับแขก ที่มาเยี่ยมชุมชน (เป็นมัคคุเทศก์) ดูแลเรื่องเครื่องนอน และที่พักให้กับแขก ที่มาพักค้างในชุมชน ดูแลผู้ป่วย ที่ต้องการอบสมุนไพร

สิ่งที่ปฏิบัติยาก เรื่องอาหารที่ติดใจ เช่น ขนมจีน และข้าวเหนียว ส้มตำ เห็นแล้วอดไม่ได้ ต้องกิน จึงตั้งตบะไม่กินบ้าง สู้เรื่องอาหารที่ติดมาถึง ๙ ปีแล้ว ก็จะพยายามต่อไป

ประทับใจมากที่สุด ๑.พ่อท่านสมณะโพธิรักษ์ ที่สอนให้ผู้หญิงอยู่เป็นโสด ไม่ควรไปแต่งงาน มีครอบครัว ต้องตัดให้ได้ คือว่า ต้องตายก่อนตาย (กิเลสตายก่อนสังขารตาย) เพราะเห็นทุกข์ของความติดยึด และความพลัดพราก ๒.สังคมที่นี่อบอุ่น ไม่ต้องกังงวล เรื่องเงินๆทองๆ

คติประจำใจ คิดแล้วลงมือทำ ในงานที่เห็นที่เป็นปัจจุบัน แม้งานประจำหรืองานจร

เป้าหมายชีวิต ๑.กินมื้อเดียวตลอด (แม้ป่วยก็ไม่กิน ๒ มื้อ) ๒.อยากบรรลุธรรม อยากเป็นนักบวช ไม่อยากกลับหวน ไปทางโลกโลกีย์อีก

ข้อคิดข้อฝาก สำหรับเด็กๆ ก็อยากให้เด็กๆอยู่ในวัดหรืออยู่กับชาวอโศก เพราะสังคมข้างนอก ความอบอุ่นหายาก และความเห็นแก่ตัวสูงมาก สิ่งที่ล่อใจ ของสังคมรอบนอก ก็คือ เงินเดือนเท่านั้น แต่บ้านต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ เมื่อออกไปอยู่ข้างนอก แล้วไปติดเรื่องแต่งตัว เรื่องเที่ยว รับรอง กลับเข้าวัดยาก งานในชุมชน มีตั้งมากมาย หลายอย่างให้เลือก ไม่ว่าจะเป็นศิลปิน หรือคนสร้างชาติ (กสิกรรม)

สำหรับผู้ใหญ่ อยากให้อยู่เป็นมวล ให้หมู่กลุ่ม เพราะโรงงานต่างๆ ได้สร้างไว้แล้ว ก็อยากให้ทุกคน มาช่วยงานของพ่อท่านให้มาก

(สารอโศก อันดับ ๒๔๓ ธันวาคม ๒๕๔๔)