ผู้ที่ตั้งใจฟังธรรมะและได้ธรรมะจริง พ่อครูว่า พฤติกรรมของพวกเรา ส่อแสดง สิ่งที่เราได้ จากการปฏิบัติธรรม เห็นว่าพวกเราสบายดี แต่คนข้างนอก ไม่สบายเลย ไปบิณฑบาต ไปเจออาจารย์หญิง-รัศมี กฤษณมิศ เอาการ์ดบางอย่างมาให้ เขาบอกว่า ได้โศลกของพ่อครูไว้นี่ คิดถึงโศลกนี้แล้ว สบายใจทุกที พ่อครูว่า เขียนเอง ก็ยังจำไม่ได้

          ไม่กังวลกับความร่ำรวย ไม่หิวโหยกับความบันเทิง
ไม่ปรารถนาเป็นใหญ่เป็นโต ไม่มีปัญหากับความเครียด
ชีวิตจึงไม่ขาดแคลนความเบิกบาน

          อาจารย์หญิงว่า คนข้างนอกเขาทุกข์ พอบอกโศลกนี้ไป
เขาก็ขอจดกันใหญ่

พ่อครูจึงแต่งกลอนว่า
"ไม่กังวลว่าต้องเป็นคนร่ำรวย
ไม่หิวโหยความสวยความบันเทิง
ไม่อยากเป็นใหญ่เป็นโตให้ยุ่งเหยิง
ไม่มีปัญหาสิ้นเชิงกับความเครียด
ชีวิตจึงไม่ขาดแคลนความเบิกบาน"         
 

....เอวัง