หน้าสารบัญ

จดหมายจากญาติธรรม

 

ฝากเรียนท่านด้วย ผมเสื่อมศรัทธาท่านแล้วครับ

ผมเป็นผู้หนึ่ง ที่ได้มาสันติอโศกเสมอๆ เคยถวายของกับพ่อท่าน ด้วยความเคารพนับถือ ว่าท่านคือ ผู้ที่ควรเคารพกราบไหว้ ได้อย่างสนิทใจ บัดนี้ผมเห็นว่าการที่ พล.ต.จำลอง ศรีเมือง ออกมาบอก ให้ทหารจัดการกับกบฏ ผู้ก่อการร้าย และให้รัฐบาลจัดการอย่างเด็ดขาด ผมรับไม่ได้ ทำไม ท่านกระหายเลือดขนาดนั้น ผมเคยร่วมต่อสู้กับท่านจำลอง ตอนปี'๓๕ ด้วยความศรัทธาท่าน บัดนี้ มันหายไปหมดสิ้น นี่หรือคือคนถือศีล ๘ มาโดยตลอด ฝากเรียนท่านด้วยนะครับ

คุณอำพล วัฒนธรรม ๒๕๕๐๓๗

- เราต้องคบกันไปนานๆ จึงจะรู้จักกันแท้จริงว่า ใครเป็นอย่างไร แค่ไหน อาริยบุคคลในพุทธศาสนา เป็นผู้เอาภาระสังคม โดยเฉพาะสังคมไร้ระเบียบ ขาดวินัย ยิ่งต้องการผู้ดูแล เอาภาระรับผิดชอบ ในกาละ ที่เจ้าหน้าที่ของรัฐไม่ทำหน้าที่ สังคม-ประเทศชาติ ย่อมต้องการหลักยึดที่ถูกต้อง เหมาะสม ดูกันไปอีกสักหน่อย อย่าด่วนสรุปเร็วไปนัก จะดีกว่าไหม?


ยังมีสิ่งที่ต้องรีบทำอีกมากมาย ก่อนที่จะไม่มีโอกาสทำ

ดิฉันอ่านสารอโศก อันดับ ๓๑๕ แล้ว รู้สึกปลื้มปีติ อนุโมทนาบุญร่วมกับชาวอโศก ด้วยใจจริง น่าเสียดาย ที่ดิฉันเป็นคนหนึ่ง ในอีกหลายล้านคน ที่ถูกอนุสัยกิเลส พันธนาการ ไม่สามารถ ปล่อยวางหน้าที่การเงินการงาน ปล่อยเวลาส่วนใหญ่ ไปกับความเคยชินด้วย ลาภ - ยศ - สรรเสริญ รู้สึกเหนื่อยหน่ายเหมือนกัน แต่ก็ยังสลัดกิเลสออกจากตัวไม่ได้ โชคดีอยู่บ้าง ตรงที่มีกัลยาณมิตร ส่งหนังสือดีๆ มาให้อ่าน และยังมีโอกาสได้ร่วมทำบุญบ้าง ตามโอกาส แม้ว่าจะเป็นการทำบุญ หรือให้ทานเพียงน้อยนิด สู้ไม่ได้กับชาวอโศก ซึ่งทุ่มเททั้งแรงกาย -แรงใจ -พลังความคิด อีกทั้งเงินด้วย คิดๆแล้ว ละอายใจอย่างยิ่ง ตอนนี้อายุ ๕๐ กว่าปีแล้ว ยังต้องทำงาน เลี้ยงอีกหลายชีวิต บางครั้งอยากจะออกไปสร้างบุญ อย่างชาวอโศกบ้าง แต่ทางครอบครัว และลูกน้องอีก ๑๐ กว่าชีวิต ยังต้องอาศัยดิฉันอยู่ ทำให้คิดหนัก สละไม่ได้สักที เวลาอันน้อยนิดของดิฉัน ยังได้ไปช่วยงานมูลนิธิ เพื่อการกุศลแห่งหนึ่งอีกด้วย ดิฉันคิดว่า จะใช้แนวทางของชาวอโศก มาพัฒนามูลนิธิ เพื่อการกุศลฯ ที่ว่านี้ให้ดีขึ้น

ขอขอบคุณชาวอโศกทุกๆท่าน สิ่งที่ท่านทำได้ช่วย จุดประกายความคิดดีๆ และยังฉายแสงธรรม ให้ดิฉันเห็นธรรม ได้ชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าเดิม ดิฉันมีความคิดหนึ่งว่า... จะทำอย่างไร ที่เราจะอบรม สั่งสอนให้คนอื่น ได้รู้สึกถึงหน้าที่ ความรับผิดชอบ การให้การเสียสละ และอื่นๆ ที่ชาวอโศก ทำอยู่ในขณะนี้... ความคิดของดิฉันหมายถึง คนอื่นที่ไม่ได้เข้าร่วมเป็นชาวอโศก อีกหลายล้านคน ถ้าได้อบรมสั่งสอน ตั้งแต่เด็กๆ เป็นการปลูกฝังสิ่งดีๆ เป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดี แล้วช่วยกันรดน้ำ พรวนดิน ดูแลกันจนเติบใหญ่ ดอกผลที่ได้คงงดงามดี ... ถ้าเรามีโรงเรียนชาวอโศก สอนตามหลักสูตร ของรัฐบาล เช่น โรงเรียนปกติ แต่ไม่ได้เน้นการแข่งขัน และค่านิยมผิดๆ ดังเช่นปัจจุบัน เน้นวิชาชีพ ปลูกฝังจริยธรรมอันดี ค่านิยมดีๆ เด็กที่จบออกมา ก็จะได้ช่วยกันพัฒนาประเทศไทย ไม่ตกเป็น เครื่องมือของคนไม่ดี ไม่ถูกล้างสมอง หลงไปกับลาภยศสรรเสริญ และไม่ถูกกิเลส พันธนาการ อย่างเช่นดิฉัน ก็จะดีไม่น้อย

ตอนนี้ดิฉันจะเริ่มปรับปรุงตัวเอง ให้ดีขึ้นก่อน ให้อยู่ในศีลในธรรม ให้เป็นผู้ให้ ผู้เสียสละ จากน้อยไปมาก ตามกำลัง แต่คงต้องเร่งรีบหน่อย เพราะอายุเริ่มมาก กำลังวังชาก็จะเริ่มถดถอยลงไป ที่สำคัญที่สุดก็คือ ใจยังไม่ปล่อยวาง

ถ้าใจไปได้ กายสังขารก็ไม่มีปัญหาอะไร และขอขอบคุณอีกครั้ง ที่เป็นส่วนที่ทำให้ดิฉัน ได้รู้ตื่นในธรรม เป็นการเตือนให้ทบทวน สำรวจตัวเอง ว่ายังมีสิ่งที่ต้องเร่งรีบทำ อีกมากมาย ในการเป็นผู้ให้ ผู้เสียสละ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสทำ

นันทนา วุ้นนที กรุงเทพฯ

- ทุกวันมีค่า ทุกเวลาเป็นบุญ (ชำระกิเลส)


ประทับใจกายธรรมของพ่อท่านฯ

ผมประทับใจ ตั้งแต่พ่อท่านฯ ก้าวเข้ามาในงาน "๓๐ ปี ครูล้วน ควันธรรม" โดย ไม่ได้นิมนต์

ทุกคนในงานทึ่งกันหมด พ่อท่านเฉลยว่า " ที่มาเพราะระลึกถึงกัน รักกัน เคารพกัน เกื้อกูลกัน เป็นไปตามหลักสาราณียธรรม "
และอีกตอน " อาตมามาที่นี่ ไม่ได้มาเพื่อรับรสโลกีย์ แต่อาตมา มาเพื่อระลึกถึงพี่ล้วน ที่มีบุญคุณกับอาตมา มาแสดงกตัญญูกตเวที ใครไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร หลายคนอาจจะคิดว่า คนมากันน้อย ความน้อยไม่ใช่ปัญหาแก่คุณค่าของธรรม เนื้อหาของธรรม เป็นสิ่งที่ควรระลึกถึง มนุษย์พึงคำนึงถึงสาระและสิ่งนี้ มากกว่าจำนวนคน ..." ขอกราบคารวะในข้อคิด และจะนำไปปฏิบัติ

นายทินวัฒน์ มฤคพิทักษ์ กทม.

- พ่อท่านสอนลูก-ศิษย์ โดยสอนอย่างไร ทำอย่างนั้น ชาวอโศกศรัทธา ความเปิดเผยจริงใจของท่าน ดังทัศนะที่พ่อท่านเคยบอกว่า ไม่มีเวลาใดเลย ที่ไม่ควรเปิดเผยธรรมะ


อากาศ & อารมณ์ ผสมกัน ?

ดิฉันไปเที่ยวสวนสัตว์ ขณะให้อาหาร(ผัก)กับยีราฟ เห็นมีคนให้อาหาร โดยไม่ดึงยางรัดออก ได้ยินเสียงคนข้างหลัง พูดว่า "ก่อนให้อาหารสัตว์ ดึงเชือกดึงยางรัด ออกก่อนนะคะ สัตว์กิน ไป จะเป็นอันตราย" มีเสียงดังตอบสวนกลับ อย่างไม่พอใจว่า
" ทำไมวะ กูไม่เห็นโว้ย ยีราฟมันดึงจากมือลูกกู มึงมีปัญหาหรือ "

ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอากาศร้อนจัด หรืออย่างไร ทำให้อารมณ์ (ถือสา) ของคนร้อนไปด้วย กับเรื่อง เล็กน้อยนะคะ

น.ส. กาญจนา ธนิกกุล สัตหีบ จ.ชลบุรี

- ตัวอย่างแบบนี้ ไม่ได้จ้างให้มาแสดงให้ดูสักหน่อย เผลอไปแว้บเดียว โทสะก็ปฏิบัติการ เผด็จศึกซะแล้ว โธ่... ไม่น่าละเลยตนเอง แม้แต่ชั่วพริบตา... กว่าจะออกมาเป็นวาจา + กิริยาท่าที ก็คงสะสมไว้ในจิต ในอารมณ์ซะจนเต็มที่แล้ว! อย่าประมาทเลยนะ ผู้แสดงบทผู้ร้ายคิวต่อไป อาจเป็นเราก็ได้ ?


วิเคราะห์ - วิจารณ์ สารอโศก และแวดวงสังคมศาสนา

สนใจเรื่องการโยนกล้า ฉบับต่อไป ถ้านำเอาวิธีโยนกล้า ลงเป็นขั้นตอน ให้ผู้อ่านสามารถทำได้ ว่าขั้นนั้นมีอะไรบ้าง ก่อนโยนกล้านั้น เริ่มต้นด้วยแช่ข้าว (พันธุ์ข้าว) ก่อนหรือเปล่า?

"ประเทศไทยมีวัดเป็นแสนๆ วัดทั่วประเทศ ทำไมจึงไม่ออกมาช่วยกัน" พ่อท่านทราบหรือเปล่าว่า ทุกวันนี้ วัดตามชนบท จะมีหลวงตาแก่ๆ วัดละรูป ๒ รูป ทั้งนี้เพราะภิกษุหนุ่มๆ ต้องรีบอุปสมบท รีบสิกขาลาออกไป ห่วงการทำมาหากิน บวชเพียงสักว่าได้บวชเท่านั้น วัดที่อยู่ตามชนบท ถ้าเล่นพ่นน้ำหมาก ขากขี้เท่อ บอกเลข บอกเบอร์ ก็จะมีคนเข้าไปวัดบ้าง ยังดีอยู่บ้าง วัดที่สอนบาลีธรรมะ มีการศึกษาทางโลก ชั้นมัธยมนั้น จะมีภิกษุสามเณรอยู่บ้าง

พ่อท่านคงเห็นใน TV ระดับพระครูใส่จีวรสีแดง ออกมาเย้วๆกับชาวบ้านเขา เข้าชุมนุมกับคนเสื้อแดง ไม่ใช่กิจของสงฆ์ พ่อท่านจะหวังให้วัดแสนๆ วัดเหล่านั้น ออกมาให้ธรรมะ ให้การศึกษาแก่ชุมชน หมดหวังแล้วพ่อท่าน

สรุปรายงานการประชุมองค์กรต่าง ๆ ของชาวอโศก เขียนได้อย่างละเอียด ผู้อ่านรู้สึกได้เข้าร่วมประชุมด้วย มีประโยชน์อย่างยิ่ง

ทีฆายุโกโหตุมหาราชา แจกให้พวกเสื้อแดงอ่านบ้าง เผื่อจะกลับใจได้

นายคณิต แสนสา กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ

- ผู้รู้เรื่องโยนกล้าช่วยส่งข้อมูลให้เผยแพร่ด้วยนะ


ชาติก่อนชาตินี้สัมพันธ์กันจริง!
พิสูจน์ได้ด้วยการถือศีลซะแต่วันนี้

o อายุยิ่งมาก ยิ่งฟุ้งซ่าน ทั้งๆที่พยายามระงับ แต่ก็ได้ผลน้อย คิดไปทุกเรื่อง หาสาระไม่ได้ จะทำอย่างไรดี

o เบื่อการเมืองไทยมากๆ ความโลภ อยากมีอำนาจ อาฆาตมาดร้าย ไม่มีความเป็นธรรม เล่นพรรค เล่นพวก สิ่งเหล่านี้ทำให้การเมืองไทยพัฒนายาก

o มีหลายอย่างทำให้คิดว่า ทำดีได้ดี ไม่จริงเลย หลายครั้งช่วยเหลือคนอื่น แต่ผลลัพธ์ที่ได้ ผิดหวัง และเสียใจมาตลอด อย่างนี้คงจะเข้าทำนอง เป็นกรรมเก่าเมื่อชาติก่อนหรือไม่ และชาติก่อน ชาตินี้ สัมพันธ์กันจริงหรือ จะพิสูจน์ให้เห็นจริงได้อย่างไร

o เคยทราบมาว่า พ่อท่านประกาศตัวว่า เป็นพระโพธิสัตว์ อยากทราบความหมาย และมีความเกี่ยวข้อง กับพระพุทธเจ้าอย่างไร มีพระและสมณะรูปไหนอีกไหม ที่เป็นพระโพธิสัตว์ ทั้งที่เปิด และไม่เปิดเผยตัว

o ขอรับ "ดอกบัวน้อย" เพิ่มอีก ๑ เล่ม ต้องทำอย่างไรบ้าง

นายวัฒนา อัมพุช สามร้อยยอด ประจวบคีรีขันธ์

- ... - "ฟุ้งซ่าน" ต้องฝึกนั่งเจโตสมถะ กำหนดเขตควบคุมบำเพ็ญ ไม่ให้คิดออกนอกกรอบ ฝึกทำต่อเนื่องประจำ สม่ำเสมอ

- ทำความดียังไม่ได้ดี เพราะทำดียังไม่มากพอ ทำดียังหวังผล ก็มีผิดหวังเป็นธรรมดา กรรมปัจจุบัน ส่งผลต่ออดีตและอนาคต พิสูจน์ได้ด้วยการปฏิบัติจริง

- พระโพธิสัตว์ระดับพ่อท่าน เคยทราบว่า ท่านบำเพ็ญไปสู่ ความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ส่วนรูปอื่น ๆ นอกจากพ่อท่านไม่ทราบ

- ทางดอกบัวน้อยทราบแล้ว จะจัดให้ตามประสงค์


ทุกวันนี้คุณรักประเทศไทยจริงรึเปล่า?
หรือว่าเป็นแค่ทาส "นายทุน" เท่านั้น

ก่อนอื่นดิฉันขอแนะนำตัวก่อนนะคะ
ดิฉัน นางจิราพร ณ เมืองใหม่ ค่ะ
อย่าเพิ่งแปลกใจไปนะคะว่า จ่าหน้าซองเป็นนาย แต่ทำไมคนตอบกลับจดหมาย เป็นผู้หญิง ดิฉันเป็นลูกสะใภ้ของ คุณพ่อประจักษ์ค่ะ ดิฉันหาโอกาสตอบจดหมาย ของนิตยสารอโศก มาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ได้ทำสักที วันนี้จึงตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่า ต้องตอบจดหมายในครั้งนี้ให้ได้

ดิฉันมีความรู้สึกดีๆ กับนิตยสารอโศกอย่างมากมาย ถ้าจะเขียนออกมาจากใจจริงๆ แล้ว แค่ ๑ หน้ากระดาษ ก็คงไม่เพียงพอ เริ่มแรกเลย ดิฉันก็ไม่ได้รู้จักนิตยสารอโศกเลย พอได้ย้ายเข้ามาอยู่ บ้านสามี เห็นชั้นวางหนังสือ ของคุณพ่อสามี เต็มไปด้วยหนังสือของอโศก เช่น ดอกบัวน้อย และ นิตยสารอโศก ก็เลยไปจัดๆ เก็บๆ เปิดไปเปิดมา ก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควร แต่จะชอบนิตยสาร ดอกบัวน้อยมากกว่า ดิฉันกับคุณพ่อ จะมีนิสัยที่คล้ายๆ กันอย่างหนึ่ง คือชอบคุยกันเรื่อง กรรมดีกรรมชั่ว และการปฏิบัติตัวของคนในสังคม ในยุคปัจจุบัน ที่กระทำการที่ไม่มี "หิริ โอตตัปปะ" ซึ่งแนวคิดของดิฉันกับคุณพ่อ ตรงกันหลายๆอย่าง ทำให้เวลาคุยเรื่องในศีลในธรรม รู้สึกว่า จะคุยได้ เข้ากันมากเลยทีเดียว ดิฉันไม่แปลกใจเลย ที่คุณพ่อท่านอยู่ในกรอบศีลธรรมอันดี ส่วนหนึ่งก็เพราะ ท่านอ่านหนังสือของ สารอโศกนี่เอง

ช่วงแรกดิฉันก็จะเลือกอ่าน เฉพาะคอลัมน์ที่ดิฉันชอบ พออ่านนานๆไป ดิฉันเกิดความรู้สึก เอ้อ! มันใช่! ใช่ทุกอย่างเลย ไม่ว่าคอลัมน์ไหนๆ ช่างเขียนได้ตรงใจดิฉันอย่างนี้ (ซึ่งดิฉันไม่สามารถ อธิบายออกมาได้) ณ ปัจจุบัน เมื่อมีนิตยสาร มาส่งที่บ้านทีไร ดิฉันจะรีบแกะ ก่อนคุณพ่อทุกที ดิฉันชอบคุณวีระ สมความคิด มากเลย ท่านเป็นคนที่ทำงาน เพื่อสังคมจริงๆ แม้ว่างานของท่าน จะต้องฝ่าด่าน พวกยักษ์พวกมาร พวกหนักแผ่นดิน ท่านก็ยังไม่ลดละ และอีกท่าน ที่จะไม่กล่าวถึง ไม่ได้เลย คือ ท่านพลตรีจำลอง ท่านเป็นต้นแบบที่ดี ให้กับครอบครัวดิฉันมาก พ่อดิฉันและสามี ต่างชอบท่านพลตรีจำลองมาก ดิฉันเคยซื้อชีวประวัติของท่าน มาอ่านแล้ว สนุกมากๆเลย อ่านแล้ว ไม่อยากจะวาง หนังสือเล่มนั้นเลย มันสนุกค่ะ ถ้ายังไง ฝากบอกท่านด้วยนะคะว่า ดิฉัน และครอบครัว ฝากความเคารพไปหาท่าน ขอให้ท่านมีสุขภาพ ร่างกายที่แข็งแรง อยู่เคียงคู่ ชาวสันติอโศก และชาวพันธมิตรต่อๆไป ดิฉันและครอบครัว จะอยู่เคียงข้างท่านตลอดไป

มีนิตยสารอโศกอีกเล่มหนึ่ง ที่ดิฉันได้อ่าน ดิฉันชอบมากเลย เพราะคิดว่า ในโลกใบนี้ยังมีอีกหรือ ร้านค้าแบบบุญนิยม เพราะในปัจจุบัน ดิฉันเห็นแต่ร้านค้า แบบทุนนิยมทั้งนั้น โดยเฉพาะของพวก คนใหญ่คนโตในสังคม นักการเมือง ประเภทรวยแล้วก็รวยไม่พอ "เมื่อไหร่กรรม มันจะตามสนองพวกนี้เสียที" ดิฉันก็ได้ใช้ของ ที่ชาวอโศกผลิตเหมือนกัน ดิฉันถึงได้เข้าใจ ในร้านค้าแบบบุญนิยม ของชาวอโศกนี่เอง เพราะราคาถูกกว่า ร้านค้าทั่วไปมาก ดิฉันอยากให้สังคมไทยของเรา ได้รู้จักการดำเนินชีวิต อย่างพอเพียง ของชาวอโศกมากเลย ทั้งอยากให้พวกที่หลงผิด หลับหูหลับตา เชิดชูพวกคนฉ้อราษฎร์บังหลวง คนที่รวยไม่รู้จักพอ ทั้งที่ตายไป ก็เอาไปด้วยไม่ได้ หันกลับมาดูตัวเองว่า ทุกวันนี้ คุณรักประเทศไทย อย่างที่คุณพูดจริงหรือเปล่า หรือว่าเป็นเพียงแค่ทาส "นายทุน" เท่านั้น

ครอบครัว ณ เมืองใหม่
"ปัญญาธรรม" จ.แม่ฮ่องสอน

- ขอบพระคุณที่เป็นผู้ตอบ แทนคุณพ่อสามี อนุโมทนาด้วยกับประโยชน์ที่ได้รับ



(สารอโศก อันดับ ๓๑๗ หน้า ๔๘-๕๔ เดือน มีนา-พฤษภา ๕๓)