ธรรมดา คนเขาอยากให้เราดี
แต่เราเด่นขึ้นทุกที เขาหมั่นไส้
ไม่ใช่ “ดี” ขืนเด่น นั่นเป็นภัย
แต่ถ้า “ดี” เด่นได้ เด่นเถิดดี

ทำดีมาก จนเด่น เป็นความเก่ง
แต่นักเลง เบ่งเด่น นั่นเป็นผี
ยิ่งอยากดัง-เด่นเปล่า เขลาอัปรีย์
ดีเถิดดี เด่นเถิดเด่น ตามเป็นจริง

ขยันทำดีให้มาก อย่าอยากเด่น
หรือคิดเข่น ข่มเด่นใคร ใจบาปสิง
ปัญญาใหญ่ ซ่อนใจนะ จะเตือนติง
ให้รู้สิ่ง นิ่งทำการ ใต้ฐานใจ

พอเห็นเขา เด่นเฉียบตู “ตัวกู” เกิด
คั่งระเบิด แขวะระบาย ขายอนุสัย
โจรบัณฑิต ชนิด “จอม” ย่อมเป็นไป
ตามครรไล แห่งครรลอง ของสัจธรรม

๑ มิถุนายน ๒๕๒๔