ใช่สิ ฉันมันยอดนักเสแสร้ง, เสแสร้งได้อย่างเนียนสุขุม ยิ่งฉันต้องการสิ่งไหนมากเพียงใด - - ฉันก็จะดิ้นทำมารยาได้เพียงนั้น ฉันรู้ รู้ของฉันอยู่คนเดียว - - ไม่มีใครหรอกที่จะทันเล่ห์เหลี่ยมของฉัน ใช่สิ ฉันมันนักเสแสร้งชั้นฟ้า เสแสร้งได้วิเศษแนบเนียนไม่เลียนแบบใครในโลกหล้า - - มันเป็นความเก่งกาจกล้าแต่ลำพังของฉันเองแท้ๆ ทุกสิ่งที่ฉันแสดงออกล้วนเป็นบทหลอกบทเล่น - - แท้จริงมันเป็นสิ่งแสนขายขี้หน้าถ้าฉันรู้, แต่ก็ช่างกระไร ใครๆ ก็ช่างปล่อยให้ฉัน - - ฝัน ๆ เอาว่าเป็นสิ่งใสบริสุทธิ์อยู่คนเดียว

เพราะมันจริงเกินไป ที่ฉันจะกล้ายอมรับ จริงเกินไป ที่จะกล้ารู้ กล้าเห็น, ว่า จิตที่แสนโง่ของฉันกำลังทำผิดอยู่อย่างแอบแฝง

ใช่สิ…ฉันมันยอดจอมมายา แสร้งทำเป็นยิ้มหัวเราะอย่างสดใส - - แสร้งทำเป็นรื่นเริงยิ้มหัวอย่างซื่อเด๋อ, เป็นนักชวนหัวอย่างเซ่อบริสุทธิ์ - - แต่ก็ไม่มีใครรู้ - - ไม่มีใครเห็นธาตุแท้ของฉัน ฉันชอบทำเป็นนักบุญ - - ทำเป็นคนดียอดคน- - ทำเป็นคนสูงประเสริฐ, เสแสร้งหลอกชาวโลก ราวกับว่า… เจ้าความดีเหล่านั้นอยู่กับฉันมั่นคงบริบูรณ์เสียจริง ๆ- -

ใช่สิ…ฉันนี่แหละ “จอมโจรบัณฑิต !”

THE GREAT PRETENDER

Oh Yes, I’m the great pretender,
Pretending that I’m doing well.
My need is such, I pretend too much.
I’m lonely but no one can tell.

Oh Yes, I’m the great pretender.
Adrift in the world of my own.
I play the game but to my real shame,
You’ve left me to dream all alone.

Too real is this felling of make believe.
Too real when I fell,
What my heart can’t conceal.

Oh Yes, I’m the great pretender.
Just laughin’ and gay like a clown,
I seem to be what I’m not you see.
I’m wearing my heart like a crown,

Pretending that you’ re still around.