ผู้ใหญ่ที่แท้จริง เท่านั้น ที่เก่งจริง จนไม่ต้องอมท็อฟฟี่ได้ แม้จะถูกเด็กเอง รุมออดอ้อนขอร้องแกมบังคับ ให้อมท็อฟฟี่ ปานใด ก็ตาม ก็จะฉลาดที่จะชี้แจงแสดงให้เด็กเข้าใจได้อย่างผู้ชนะเสมอ

ผู้ใหญ่ที่แท้จริง แต่ยังไม่เก่งสุด ก็จำจะอนุโลมอมท็อฟฟี่บ้าง เป็นบางคราว หรือ ยอมให้เด็กโกรธเอาบ้าง เมื่อไม่ยอมอมท็อฟฟี่ ตามใจเด็กในบางครั้ง

ผู้ใหญ่ที่ยังติด หรือ ตัดท็อฟฟี่ ไม่ขาดจากจิตเด็ดขาดนั้น จะแก้ตัวเป็นพัลวัน เป็นจอมกลบเกลื่อนเสแสร้ง เพื่อตนจะได้อมท็อฟฟี่ อย่างไม่มีใครจี้ ใครท้วงตลอดเวลา นอกจากบางโอกาสที่ไม่อมท็อฟฟี่ นั้น นั่นยิ่งเป็นเล่ห์อันซ้อนลึกเข้าไปเสียอีกซ้ำ นี้แหละ คือ โจรร้าย ที่ชื่อว่า “จอมโจรบัณฑิต” หรือ The Great Pretender ตัวแท้

ส่วนผู้ใหญ่แต่เปลือก ความจริงแล้ว คือ เด็ก อยู่นั้น จะยัง แย่งท็อฟฟี่ เด็กกินอยู่ แบบซ่อนบ้าง อายบ้าง ก็พอมี แบบไม่อาย เพราะหน้าไม่อาย ก็มี ไม่น้อย แบบไม่อายเลย เพราะไม่รู้เลยว่า ควรอาย ก็มีถม เหมือนเด็กแย่งท็อฟฟี่กัน นั่นเอง นั้นก็คือ โจรสามัญ ซึ่งเห็นและรู้กันอยู่ตำตา หาใช่ โจรชั้นบัณฑิตบันเดิดอะไรไม่ !

๕ กรกฎาคม ๒๕๒๓